On-Site Poetry

Glimp

 

Niets of niemand telt

behalve de mens

die nummert zijn dagen

 

Van de wieg tot het graf

’s levens reis, een gedroomd paleis,

elke dag een nieuw vertrek

soms beraamd, soms niet

De gang van de loper is anders

dan die van de koning, de dame, de pion

als je al weet in welk vak je begon

 

Van al die paleizen

is dit ene blijven staan

Het laat zich lezen als een glimp

van wat was, wat werd

als een fossiel, een gewoontegebaar

een taal zonder gevaar

 

Waar wereldbeelden botsten, waar

‘de verderfelijke geleerdheid der HBS’

en-passant een seculier tijdvak ontsloot

wachten in een tussenuur

stil de geborgen lagen

de genummerde dagen

op een daad, een geste, een zet